کد مطلب:314682 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:177
فداکاری نشانه ایمان به هدف
جانبازی و فداكاری نشانه ایمان به هدف است و پیوسته می توان با میزان فداكاری اندازه ایمان و اعتقاد انسان را به هدف تعیین كرد. در حقیقت عالی ترین محك و صحیح ترین مقیاس برای شناسایی میزان اعتقاد یك فرد، میزان گذشت او در راه هدف است. قرآن این حقیقت را در یكی از آیات خود به این صورت بیان كرده است.
«انما المؤمنون الذین و رسوله لم یرتابوا و جاهدوا بأموالهم و أنفسهم فی سبیل الله اولئك هم الصادقون». (حجرات 15)
افراد با ایمان كسانی هستند كه به خدا و رسول او ایمان آوردند و در ایمان خود شك و تردید نداشتند و در راه خدا با اموال و جانهای خود جهاد كردند. حقا كه آنان در ادعای خود راستگویانند.
جنگ احد بهترین محك برای شناختن مؤمن از غیر مؤمن و عالی ترین مقیاس برای تعیین میزان ایمان بسیار از مدعیان ایمان بود. فرار گروهی از مسلمانان در این جنگ چنان تأثیرانگیز بود كه زنان مسلمان، كه در پی فرزندان خود به صحنه جنگ آمده بودند و گاهی مجروحان را پرستاری می كردند و تشنگان را آب می دادند، مجبور شدند كه از وجود پیامبر (صلی الله علیه و آله) دفاع كنند. هنگامی كه زنی به نام نسیبه فرار مدعیان ایمان را مشاهده كرد شمشیری به دست گرفت و از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) دفاع كرد. وقتی پیامبر جانبازی این زن را در برابر فرار دیگران مشاهده كرد. جمله تاریخی خود را درباره این زن
[ صفحه 124]
فداكار بیان كرد و فرمود: «مقام نسیبه بنت كعب خیر من مقام فلان و فلان» (مقام نسیبه دختر كعب از مقام فلان و فلان بالاتر است.) ابن ابی الحدید می گوید: راوی به پیامبر خیانت كرده، نام افرادی را كه پیامبر صریحا فرموده، نیاورده است. (1)
در برابر این افراد، تاریخ به ایثار افسری اعتراف می كند كه در تمام تاریخ اسلام نمونه فداكاری است و پیروزی مجدد مسلمانان در نبرد احد معلول جانبازی اوست. این افسر راشد، این فداكار واقعی، مولای متقیان و امیرمؤمنان، علی (علیه السلام) است. علت فرار قریش در آغاز نبرد این بود كه پرچمداران نه گانه آنان یكی پس از دیگران به وسیله حضرت علی (علیه السلام) از پای در آمدند و بالنتیجه رعب شدیدی در دل قریش افتاد كه تاب و توقف و استقامت را از آنان سلب نمود. (1)
«انما المؤمنون الذین و رسوله لم یرتابوا و جاهدوا بأموالهم و أنفسهم فی سبیل الله اولئك هم الصادقون». (حجرات 15)
افراد با ایمان كسانی هستند كه به خدا و رسول او ایمان آوردند و در ایمان خود شك و تردید نداشتند و در راه خدا با اموال و جانهای خود جهاد كردند. حقا كه آنان در ادعای خود راستگویانند.
جنگ احد بهترین محك برای شناختن مؤمن از غیر مؤمن و عالی ترین مقیاس برای تعیین میزان ایمان بسیار از مدعیان ایمان بود. فرار گروهی از مسلمانان در این جنگ چنان تأثیرانگیز بود كه زنان مسلمان، كه در پی فرزندان خود به صحنه جنگ آمده بودند و گاهی مجروحان را پرستاری می كردند و تشنگان را آب می دادند، مجبور شدند كه از وجود پیامبر (صلی الله علیه و آله) دفاع كنند. هنگامی كه زنی به نام نسیبه فرار مدعیان ایمان را مشاهده كرد شمشیری به دست گرفت و از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) دفاع كرد. وقتی پیامبر جانبازی این زن را در برابر فرار دیگران مشاهده كرد. جمله تاریخی خود را درباره این زن
[ صفحه 124]
فداكار بیان كرد و فرمود: «مقام نسیبه بنت كعب خیر من مقام فلان و فلان» (مقام نسیبه دختر كعب از مقام فلان و فلان بالاتر است.) ابن ابی الحدید می گوید: راوی به پیامبر خیانت كرده، نام افرادی را كه پیامبر صریحا فرموده، نیاورده است. (1)
در برابر این افراد، تاریخ به ایثار افسری اعتراف می كند كه در تمام تاریخ اسلام نمونه فداكاری است و پیروزی مجدد مسلمانان در نبرد احد معلول جانبازی اوست. این افسر راشد، این فداكار واقعی، مولای متقیان و امیرمؤمنان، علی (علیه السلام) است. علت فرار قریش در آغاز نبرد این بود كه پرچمداران نه گانه آنان یكی پس از دیگران به وسیله حضرت علی (علیه السلام) از پای در آمدند و بالنتیجه رعب شدیدی در دل قریش افتاد كه تاب و توقف و استقامت را از آنان سلب نمود. (1)